Hallo allen,
6a zit erin, nog maar 1. Ik ben blij :D
Maandag naar het ziekenhuis geweest om bloed te laten prikken. En mijn aderen beginnen al dat geprik toch minder te vinden. Sommigen zijn helemaal hard en anderen zijn gewoon niet meer te vinden. Bloedprikmevrouw prikte ook 2x mis en heeft uiteindelijk maar iemand anders erbij gehaald, die met veel porren wel in een ader terecht kwam.
Daarna gesprek met de hematoloog en ik krijg mijn scan niet meer 6 weken na laatste chemo, maar al 3 weken daarna. Omdat vorige scan niet helemaal was wat we hoopten, wil hij 'er boven op zitten'. Ik vind het allemaal prima. Hoe eerder ik weet dat alles weg is, hoe beter! ;)
Daisy ging dinsdag mee en haar geduld werd goed op de proef gesteld, want het duurde laaaaang.
Het zakje Vinblastine was namelijk kwijt. In het begin nog grappig, maar nadat de HELE afdeling overhoop was gehaald en het zakje nog niet terecht was, en ze begonnen over morgen terugkomen, werd het toch iets minder! :P (Vinblastine is een klein zakje dat er in een paar minuten inloopt, maar wel voor haaruitval zorgt. Dus dan zou ik een half uur moeten voorkoelen met coldcap, 2 min chemo, en dan... 1,5 uur nakoelen aaaah).
Uiteindelijk maar vast met het laatste medicijn begonnen, terwijl gekeken werd of het medicijn niet perongeluk aan een andere patient gegeven was. Dit was GELUKKIG niet het geval, maar het zakje is niet meer gevonden. Heel bizar! Uiteindelijk heeft de apotheek een nieuwe gemaakt. Gelukkig kon het laatste medicijn even stop worden gezet, zodat ze Vinblastine ertussen door kon en de nakoeltijd in kon gaan. Uiteindelijk toch bijna 7 (!!!!) uur met de coldcap opgezeten. Arm hoofd :(
Maaaar zoals ik zei, nog maar 1. Dus ik kan het allemaal aan! Geduld is nooit mijn sterkte kant geweest, maar volgens mij heb ik het nu heel veel haha.
Oh en nog even credits voor Elsa, die, op 2x na, mijn vaste verpleegkundige is en in tegenstelling tot de mevrouw van maandag echt een TOPPRIKKER is. Infuus wordt wel op steeds vreemdere plaatsen geprikt (nu binnenkant rechterpols), maaaar op 1x na prikt ze wel altijd in 1 keer goed!
Lieve Dees, thanks voor het geduld en meegaan!
Daaaag! Liefs, Lau
Haha wat een verhaal weer! Jeej zeg, gewoon medicijnen kwijtraken...?! Ik bedoel, ik weet dat dokters af en toe flinke pijnstillers mee naar huis nemen, maar wat moeten ze in godsnaam met Vinblastine?! ;) En damn girl! Nog eentje maar!! Ben zooooo blij voor je en je mag zo trots zijn! Als je toch eens je posts op deze blog terugleest en wat je allemaal wel niet hebt meegemaakt.. Die dikke vakantie heb je zeker verdiend ;) En hoe kut; ik ben weg met Let's go to the future, of hoe dat festival ook heet! Maar ik heb wel een heel cool ander verhaal waardoor mijn tripje naar Future-world-festival (ik weet de naam écht niet meer) niet meer echt hoef te doen hahaha ;) Anyways. Gaan we weer eens een bijkletslunch plannen? Dikke kus heldinnetje! xxx
BeantwoordenVerwijderenHe Laura!
BeantwoordenVerwijderenBizar dat ze zelfs nalopen of het per ongeluk aan iemand anders wordt gegeven....Hoe is het trouwens met je bos haar? Nog zoals altijd of merk je toch dat medicijnen invloed hebben? En wat fijn dat het einde in zicht is, laatste loodjes wegen toch zwaar als de uitslag zo ontzettend belangrijk is. Ik hoop zo dat je dan niet meer lekgeprikt hoeft te worden ;) Zet em op!!
Liefs Marloes